Gece Yolcusu

Bölüm şarkısı; Red - Hold Me Now 6.BÖLÜM: “ÇARESİZLİK” (Part 1)        Uçsuz bucaksız uzanan çorak arazide gözlerimi gezdirirken tam tepede olan, çıplak ayaklarımın altında kavrulan kurak toprağı ısıtan güneş; her nefes alışımda ciğerlerime çektiğim boğucu ve sıcak havaya rağmen her esişinde tüm vücudumu içten titreten keskin rüzgârdan başka yanımda sadece yalnızlığın olduğunu hissettim. Sanki rüzgârın sesi kulağıma bilmediğim dilde bir şeyler fısıldıyor, ben anlam veremesem de zihnimde anlam kazanıyor gibiydi.        Ayaklarım benden bağımsız hareket ettiğinde ufukta, soluk toprak rengine bürünmüş yerle, griye çalan gökyüzünün buluştuğu noktaya doğru ilerlemeye başladım. Çıplak ayaklarımın altında hissettiğim kavurucu topraktan vücuduma süzülen sıcaklık, esen soğuk rüzgârla büyük bir tezat içerisindeydi. Bedenim soğukla titrerken toprağın sıcaklığıyla sarmalanıyordu.    Üzerimdeki bileklerime kadar uzanan beyaz elbisenin bol etekleri esen rüzgârla uçuşurken omzumdan

5.BÖLÜM: “GÜVEN”    Kimsesizlikle boyanmış dünyamda bana yoldaşlık eden birini kaybedecek olmanın getirdiği karmaşa, zihnimdeki düşüncelerin üzerine yağarken gözlerimin önündeki siyah noktalar korku damarlarımda gezindikçe çoğalıyorlardı. Telefon elimden düşmüş olmasına rağmen silahın keskin sesi kulaklarımda çınlıyor, Zeynep’in ismimi fısıldayan sesi zihnimin duvarlarında yankılanıyordu. Tüm suçun bende olduğunu haykıran vicdanımın sesi zihnimdeki düşüncelerin gürültüsünü bastırmak istercesine şiddetliydi.    Endişeye bulanmış hareleriyle beni izleyen yabancı bakışlara değdi gözlerim. Onların varlığını sorgulayan ses, içimdeki endişenin haykırışları karşısında silikleşmiş; gerilere çekilmişti. Odanın içini dolduran sessizlik derinleşirken tahta zeminde duran telefon tüm sessizliği parçalara ayırıp yok etti. Telefonun sesi kulaklarıma çalındığı ilk andan beri açma isteğiyle dolsam da uzuvlarım irademin dışında kalmışçasına hareketsizdiler. Tek yapabildiğim gözlerimi sabit