Gece Yolcusu

8.BÖLÜM: “BAŞLANGIÇ”    Bilinmeyenler zinciriyle sarmalanmış ruhum güven verici tek bir cümleyi benimseyip, onu içinde yeşertip büyütecek kadar çaresizdi. Asaf’ın dilinden dökülen, Berzah’ın harelerinde parlayan, Leyal’in avucunun sıcaklığında hissedilen, babaannenin şefkatli sesinden akan güvene inanıyordum. İnanmak zorundaydım.    Acıyla sarmalandığım, ruhumun en savunmasız olduğu günde binlerce soru üremişti zihnimde ve hastalıklı bir kanser hücresi gibi hızla yayılıyorlardı. Önünü alamıyordum, sorular arttıkça cevap bulabileceğime olan inancım baltalanıyordu. Tek bir olumlu kelimeye tutunup, bir ses tonunun en derinlerinde saklı olsa da oradaki güveni bulup çıkaracak kadar çaresizdim.      Karla kaplı yolda ilerleyen arabanın arkasından bakarken zihnimdeki düşüncelere engel olamıyordum. Hemen yanımda Leyal’in varlığını hissetsem de gözlerimi arabanın kaybolduğu yoldan çekemiyordum. Bedenim burada olsa bile aklım tamamen arabanın içinde acı dolu inlemeleriyle yatan Zey