ŞİMAL- 9.BÖLÜM:"KORKU"
9.BÖLÜM: “KORKU” “Göz kapaklarımı aralamaya çalıştığımda zifiri karanlık daha da derinleşmişti. Göz kapaklarım tenime görünmez bir iplikle dikilmiş, ipliğin geri kalan ucu ruhuma dolanmış gibiydi. Gözlerimi her açmaya çalıştığımda ip acı verici bir şekilde sıklaşıyor, zifiri karanlıkla boyalı göz kapaklarıma zihnimdeki anılardan kesitler yansıtılıyordu. Tüm bedenime hükmeden sızı başımda yoğunlaşıyordu. Yanağımın yaslı olduğu yerdeki küçük taşlar yanağıma batıyor, bedenime uzandığı yerden ürpertici bir soğuk süzülüyordu. “Şimal.” İsmim endişeyle aralanmış dudaklardan döküldüğünde sesin zihnimde oluşturduğu etkiden korktum. Zihnimde savrulmaya başlayan onlarca düşüncenin nedeni olan sesin sahibini tanıyordum. Ruhum onun ruhunu biliyordu. Aldığı titrek nefese gömülmüş onlarca kelimeyi duyabiliyordu kulaklarım, harelerinde titreşen duyguları görebiliyordu gözlerim ve korkusunu hissedebiliyordu ruhum. Sesiyle kanıma karışan adrenalindi belki, belki de ruhuma sarıl