Gece Yolcusu

4.BÖLÜM: “BİLİNMEYEN”   Dakikalar aramızdaki sessizliğe devriliyor, sessizlik derinleşiyordu. Kapılar ardına gizlediğim sorular keskin bir gürültüyle dirilmişlerdi. Başımdaki sızıyla gözlerimi birkaç saniyeliğine kapatıp dişlerimi sıktım. Ağrı kesici almalıydım.   Gözlerimi açtığımda onun dudaklarını araladığını gördüm. Cevap vereceğini anladığımda tüm algılarımın açıldığını hissettim. Kulaklarımda var olan çınlama çekilir gibi oldu; ama tamamen yok olmamıştı, varlığını koruyordu.   “Birisi.” Söylediği kelimeyle dudaklarım kıvrıldı. O kadar samimiyetsiz bir gülüştü ki dudaklarımın zorlandığını hissetmiştim. “Gerçekten mi?” diye sordum alayla. Ses tonum bir arkadaşın arkadaşıyla konuşurken alaya bulanan ses tonundan çok uzaktı.    Alayla birlikte hissedilebilir bir soğukluğa sarınmıştı.   Sesimin hiç bu kadar uzak çıktığını hatırlamıyordum. Sanki başka birisi konuşuyordu. “Birisisin ha.” durakladım. “Dalga mı geçiyorsun benimle sen?” konuşmanın başından beri de

3.BÖLÜM: “SORULAR”    İrade. Zihnimde irademin iplerini elimde tutabilmek için başlatılmış bir savaş vardı. Yıllardır ellerimde tuttuğum mantığım ve irademin ipleri ellerimden kurtulmaya çalışıyorlardı. İpler çekildikçe avuçlarıma derin yarıklar açılıyordu. Açılan derin yarıklardan sızan kanda kayboluyordu iradem ve onu almaya yetecek gücümün olmadığını biliyordum.    Zihnim bilinmezlik çukuruna yuvarlanırken düşüncelerimin üstüne yavaşça sinen sisi ayırt edebiliyordum. Kulaklarım şiddetle uğulduyor, şakaklarım acıyla sızlıyordu. Bedenimi yavaşça yanımdaki soğuk taş duvara yaslarken dudaklarım istemsizce aralanmıştı ve göğsüm aldığım sık nefeslerle hızla inip kalkıyordu. Dakikalar önce ayrıldığım duvardan tekrar destek almam yanımdaki yabancı bedenin dikkatini çekmiş olacak ki bakışları üzerimdeydi. Onun varlığını hemen yanımda hissediyordum ama şu an o, belirsizlikle boyanmış dünyama düşen bir gölgeden ibaretti.    Sırtımı tamamen duvara yaslayıp başımı arkaya attım. T