Kayıtlar

ŞİMAL- 9.BÖLÜM:"KORKU"

9.BÖLÜM: “KORKU” “Göz kapaklarımı aralamaya çalıştığımda zifiri karanlık daha da derinleşmişti. Göz kapaklarım tenime görünmez bir iplikle dikilmiş, ipliğin geri kalan ucu ruhuma dolanmış gibiydi. Gözlerimi her açmaya çalıştığımda ip acı verici bir şekilde sıklaşıyor, zifiri karanlıkla boyalı göz kapaklarıma zihnimdeki anılardan kesitler yansıtılıyordu. Tüm bedenime hükmeden sızı başımda yoğunlaşıyordu. Yanağımın yaslı olduğu yerdeki küçük taşlar yanağıma batıyor, bedenime uzandığı yerden ürpertici bir soğuk süzülüyordu. “Şimal.” İsmim endişeyle aralanmış dudaklardan döküldüğünde sesin zihnimde oluşturduğu etkiden korktum. Zihnimde savrulmaya başlayan onlarca düşüncenin nedeni olan sesin sahibini tanıyordum. Ruhum onun ruhunu biliyordu. Aldığı titrek nefese gömülmüş onlarca kelimeyi duyabiliyordu kulaklarım, harelerinde titreşen duyguları görebiliyordu gözlerim ve korkusunu hissedebiliyordu ruhum. Sesiyle kanıma karışan adrenalindi belki, belki de ruhuma sarıl
Yorum Gönder
Devamı

ŞİMAL- 8.BÖLÜM:"BAŞLANGIÇ"

8.BÖLÜM: “BAŞLANGIÇ”    Bilinmeyenler zinciriyle sarmalanmış ruhum güven verici tek bir cümleyi benimseyip, onu içinde yeşertip büyütecek kadar çaresizdi. Asaf’ın dilinden dökülen, Berzah’ın harelerinde parlayan, Leyal’in avucunun sıcaklığında hissedilen, babaannenin şefkatli sesinden akan güvene inanıyordum. İnanmak zorundaydım.    Acıyla sarmalandığım, ruhumun en savunmasız olduğu günde binlerce soru üremişti zihnimde ve hastalıklı bir kanser hücresi gibi hızla yayılıyorlardı. Önünü alamıyordum, sorular arttıkça cevap bulabileceğime olan inancım baltalanıyordu. Tek bir olumlu kelimeye tutunup, bir ses tonunun en derinlerinde saklı olsa da oradaki güveni bulup çıkaracak kadar çaresizdim.      Karla kaplı yolda ilerleyen arabanın arkasından bakarken zihnimdeki düşüncelere engel olamıyordum. Hemen yanımda Leyal’in varlığını hissetsem de gözlerimi arabanın kaybolduğu yoldan çekemiyordum. Bedenim burada olsa bile aklım tamamen arabanın içinde acı dolu inlemeleriyle yatan Zey
Yorum Gönder
Devamı

ŞİMAL- 7.BÖLÜM:"SUÇLULUK"

7.BÖLÜM: “SUÇLULUK”    Derin sessizliğe gömülü binlerce kelime onun git gide kararan harelerinden benim korkuyla titreşen harelerime akarken içimi saran duyguları ayırt etmekte zorlanıyordum. Ruhum sanki duygu yağmuruna tutulmuş, onlarca duyguyla sırılsıklam olmuştu.    Bir anda etrafımda bir hareketlilik hissettiğimde gözlerimi onun gözlerinden çekip odada gezdirdim. Birkaç adamın silahını Berzah’a doğrulttuğunu gördüğümde bir an nefes alamadığımı hissettim. İstemsizce olduğum yerde sendelerken gözlerim alnıma dayalı silahın sahibine kaydı.    Yüzündeki alay kokan sırıtma yok olmuş, yerini rahatsız edici bir ifadesizlik maskesi almıştı. Kaşları derince çatılıp alnındaki kırışıklıkları ortaya sererken çenesi kaskatı kesilmiş, gözleri yüzümdeki bir noktaya sabitlenmişti ve geçen her saniye gözlerindeki duygusuzluğu perçinliyor gibiydi.    Şakaklarında öfkesinin gerçekliğini anlatmak istercesine beliren damara bakarken odadaki sessizliği dağıtan acı dolu inlemeyle irkil
Yorum Gönder
Devamı